لغت نامه دهخدا ( مآبی ) مآبی. [ م َ ] ( ص نسبی ) مأخوذ از تازی ، وبائی و طاعونی. ( ناظم الاطباء ).- امراض مآبیه ؛ امراض طاعونی. ( از فرهنگ جانسون ). امراض وبائی. ( از ناظم الاطباء ).