دانشنامه آزاد فارسی
ادیب و قرآن پژوه ایرانی. در ۱۳۲۹ش در ۳۰سالگی برای ادامۀ تحصیلات به پاریس رفت و پس از چهارده سال تحصیل در رشته های ادبیات، هنر، فلسفه و زبان شناسی عرب به ایران بازگشت. از ۱۳۴۴ در مؤسسات آموزش عالی تدریس کرد. به عضویت انجمن علوم انسانی یونسکو، انجمن شعرای فرانسه و انجمن فلسفۀ ایران درآمد. ترجمه ای از قرآن دارد که اول بار در ۱۳۴۵ش بخشی از آن را در جزوه ای با عنوان گل هایی از قرآن چاپ کرد و سپس ترجمۀ کامل قرآن را در ۱۳۷۳ش چاپ و منتشر کرد. همچنین رباعیات عمر خیام را به فرانسوی ترجمه کرده است (۱۹۶۰). به زبان فرانسه نیز شعر می گفت. از دیگر آثار اوست: ترجمۀ فارسی نهج البلاغه؛ قرآن شناسی (۱۳۸۱ش)؛ نخستین درس زیبایی شناسی؛ ترجمه دعای کمیل به زبان فرانسه؛ ترجمۀ رهایی از گمراهی، اثر غزالی؛ دیوان اشعار به زبان فارسی و فرانسه.
