فولادوند، محمّد مهدی (اراک ۱۲۹۹ـ تهران ۱۳۸۷ش) ادیب و قرآن پژوه ایرانی. در ۱۳۲۹ش در ۳۰سالگی برای ادامۀ تحصیلات به پاریس رفت و پس از چهارده سال تحصیل در رشته های ادبیات، هنر، فلسفه و زبان شناسی عرب به ایران بازگشت. از ۱۳۴۴ در مؤسسات آموزش عالی تدریس کرد. به عضویت انجمن علوم انسانی یونسکو، انجمن شعرای فرانسه و انجمن فلسفۀ ایران درآمد. ترجمه ای از قرآن دارد که اول بار در ۱۳۴۵ش بخشی از آن را در جزوه ای با عنوان گل هایی از قرآن چاپ کرد و سپس ترجمۀ کامل قرآن را در ۱۳۷۳ش چاپ و منتشر کرد. همچنین رباعیات عمر خیام را به فرانسوی ترجمه کرده است (۱۹۶۰). به زبان فرانسه نیز شعر می گفت. از دیگر آثار اوست: ترجمۀ فارسی نهج البلاغه؛ قرآن شناسی (۱۳۸۱ش)؛ نخستین درس زیبایی شناسی؛ ترجمه دعای کمیل به زبان فرانسه؛ ترجمۀ رهایی از گمراهی، اثر غزالی؛ دیوان اشعار به زبان فارسی و فرانسه.
دانشنامه اسلامی
[ویکی نور] محمدمهدی فولادوند، نوه آیت الله محسن اراکی و فرزند مرحوم حسین بختیاری است که در اول دی 1299ش در اراک متولد شد. وی در سن 12 سالگی به تهران آمد و در سال 1318 از مدرسه دارالفنون تهران موفق به اخذ درجه ادبی آن زمان شد و به دانشکده حقوق دانشگاه تهران راه یافت. از آنجا که تمایلات ادبی و عرفانی او هماهنگ با رشته حقوق نبود، او در شهریور 1329 عازم فرانسه شد. فولادوند در مدت 14 سال در پاریس، دانشگاه سوربن به تحصیل در رشته ادبیات هنر، فلسفه و زبان شناسی عرب پرداخت و پس از اتمام و مدرسه السنه شریفه پاریس و معهدالاسلامیه (دانشگاه سوربن) در ضمن انتشار آثار خود به مسافرت و پژوهش پرداخت و رساله دکترای خود را که درباره "عمر خیام" بود، به جهاتی در خارج از دانشگاه به پایان رسانید. وی به اکثر کشورهای اروپایی، مصر و آسیا مسافرت کرد و به ویژه از آلمان، لهستان، هلند، اتریش، ایتالیا، سوییس، ترکیه و عراق را دیدن کرد. در سال 1344ش به عنوان عضو دایمی انجمن نویسندگان فرانسه زبان و عضو وابسته انجمن شعرای فرانسه برگزیده شد. فولادوند متجاوز از 120 بار موزه لوور را دیدن کرد و دو هزار سخنرانی را در سوربن و کلژد فرانس دنبال کرده است.
