فلک نورد

لغت نامه دهخدا

فلک نورد. [ ف َ ل َ ن َ وَ ] ( نف مرکب ) فلک سیر. فلک رو. فلک محل. فلک مرتبت. ( یادداشت مؤلف ). فلک سیر. فلک نوردنده. ( فرهنگ فارسی معین ) :
پیرامن آن فلک نوردان
پرگار بنات نعش گردان.نظامی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) فلک سیر .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم