فروغ داشتن

لغت نامه دهخدا

فروغ داشتن. [ ف ُ ت َ ] ( مص مرکب ) تابان بودن. نور داشتن. درخشیدن :
مه دوهفته ندارد فروغ چندانی
که آفتاب همی تابد از گریبانت.سعدی.رجوع به فروغ شود.

فرهنگ فارسی

تابان بودن . نور داشتن
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال اوراکل فال اوراکل فال فرشتگان فال فرشتگان فال تک نیت فال تک نیت