لغت نامه دهخدا غر و غربیله. [ غ ِ رُ غ َ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) ناز با کون و کچول.ترکیبی از غر + غربیله. رجوع به همین مدخل ها شود.
