لغت نامه دهخدا عیش داشتن. [ ع َ / ع ِ ت َ ] ( مص مرکب ) خرم بودن. عشرت داشتن. دلشاد بودن. خوشی داشتن : به بوی زلف تو با باد عیشها دارم اگرچه عیب کنندم که بادپیمائیست.سعدی.
