عشق افرین

لغت نامه دهخدا

( عشق آفرین ) عشق آفرین. [ ع ِ ف َ ] ( نف مرکب ) عشق آفریننده. آنکه با زیبائی خود در کسان تولید عشق کند. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

( عشق آفرین ) عشق آفریننده، آن که با زیبایی خود عشق و دلدادگی در مردم ایجاد می کند.

فرهنگ فارسی

( عشق آفرین ) ( صفت ) آن که با زیبایی خود در کسان تولید عشق می کند .