صیغه رو

لغت نامه دهخدا

صیغه رو. [ غ َ / غ ِ رَ / رُو ] ( نف مرکب ) زنی که خود را بعقد انقطاع مردان درآورد. متعه. زنی که به صیغه مردان درآید. آنکه صیغه شدن را پیشه خود کند.

فرهنگ معین

( ~ . رَ ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) زنی که صیغة مردان شود.

فرهنگ عمید

زنی که به عقد موقت مردان درآید، زنی که کارش صیغه شدن است، صیغه رونده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) زن یا دختری که خود را به عقد انقطاع مردان در آورد زنی که صیغه مردان شود .

ویکی واژه

زنی که صیغة مردان شود.