لغت نامه دهخدا صلحگونه. [ ص ُ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) سازشی از روی مصلحت نه به حقیقت. سازشی که نه از دل بود، بلکه بخاطر رعایت اوضاع و احوال : این صلحگونه کردند و بازگشتند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 599 ).
