لغت نامه دهخدا شاعرباره. [ ع ِ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) دوست دارنده شاعر. ( آنندراج ) : نیست شهرت طلب و خسرو شاعرباره تا به بیت و غزل و شعر روان بفریبم.مولوی.
