دانشنامه اسلامی
در سال 1353ش، وارد دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران شد و هم زمان با تحصیلات دانشگاهی و استفاده از درس استادان برجسته آن عهد، به آموختن ادبیات عرب، فقه واصول، و فلسفه در سطوح عالی نزد پدرش، دکتر سید جعفر سجادی که در آن زمان از استادان نامدار دانشگاه تهران بود، اشتغال یافت.
در سال 1357ش در دوره فوق لیسانس پذیرفته شد. انقلاب فرهنگی و تعطیل دانشگاه ها، فرصت بیشتری برای مطالعه و تحقیق در اختیارش نهاد. چندی بعد رهسپار هندوستان شد و چند ماه در کتابخانه های حیدرآباد، علیگره و دهلی به بررسی آثار مربوط به تاریخ و ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی در شبه قاره اشتغال یافت، آنگاه به تهران بازگشت و فعالیت پژوهشی خود را بر بعضی جلوه های تمدن اسلامی متمرکز کرد.
نخستین اثر او تحت عنوان «طبقه بندی علوم در تمدن اسلامی»، مقدمه همان پژوهش هاست. از همین تاریخ، هفته ای دو روز همراه جمعی از استادان جوان دانشگاه ها، در کتابخانه پدرش گرد می آمدند و از محضر او استفاده می کردند.
در آن دوره که قریب به 4 سال به طول انجامید، کتاب هایی چون «شرح ابن عقیل»، «مختصر» و «مطول» تفتازانی، «اشارات» بوعلی سینا و «فرائد الأصول» شیخ انصاری را نزد ایشان خواندند. در خلال این مرحله از دانش آموزی، مدتی به عنوان ویراستار در برخی مراکز فرهنگی به کار پرداخت و آنگاه به خدمتِ مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی درآمد.
در 1365ش، به ادامه تحصیل پرداخت و پس از دو سال با اخذ درجه فوق لیسانس فارغ التحصیل شد.
