سازش دادن

لغت نامه دهخدا

سازش دادن. [ زِ دَ] ( مص مرکب ) صلح دادن. آشتی ایجاد کردن. سازش ایجادکردن. توافق ایجاد کردن. رفع کدورت و اختلاف کردن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) صلح دادن آشتی دادن ایجاد توافق بین دو یا چند تن کردن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم