رک گو ی

لغت نامه دهخدا

رک گوی. [ رُ ] ( نف مرکب ) رک گو. رجوع به رک گو شود.

فرهنگ فارسی

( رک گو ی ) ( صفت ) صریح صریح اللهجه .، رگ گو
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال کارت فال کارت فال فرشتگان فال فرشتگان فال قهوه فال قهوه