روزی خوردن

لغت نامه دهخدا

روزی خوردن. [ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) خوردن خوراک هرروزه که باعث ادامه زندگی است :
نه شرطست وقتی که روزی خورند
که نام خداوند روزی برند.سعدی ( بوستان ).چنان پهن خوان کرم گسترد
که سیمرغ در قاف روزی خورد.سعدی ( بوستان ).