ذات حاج

لغت نامه دهخدا

ذات حاج. [ ت ُ ] ( اِخ ) موضعی است میان شام و مدینه و حاج جمع حاجت است.

فرهنگ فارسی

موضعی است میان شام و مدینه و حاج جمع حاجت است .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم