دانشنامه اسلامی
و بدنبال آن نقل کرده که ام ایمن می گفت: مردمی از یهودیان می آمدند و به آن حضرت نگریسته و من شنیدم که یکی از آن ها می گفت: این پیامبر این امت است و هجرت گاه او همین شهر خواهد بود، و من این سخن را بخاطر سپردم.
وی گوید: پس از آن، آمنه رسول خدا صلی الله علیه و آله را برداشته و به سوی مکه حرکت کرد و چون به «ابواء» رسیدند آمنه در همان جا وفات یافت و قبر او در همان جا است. سپس ام ایمن آن حضرت را برداشته و با همان دو شتری که همراه داشتند به مکه آورد، و ام ایمن در زمان حیات آمنه و پس از وفات او نیز از رسول خدا صلی الله علیه و آله نگهداری می کرد.
ابن سعد دنباله داستان را این گونه ادامه داده که رسول خدا صلی الله علیه و آله در سفر حدیبیه به «ابواء» عبور کرد و به زیارت قبر مادر رفته و آن جا را مرمت نمود و در کنار قبر او گریست و مسلمانان نیز گریستند، و چون از آن حضرت در این باره پرسیدند فرمود: مهر و محبت او بیادم آمد و گریستم!
در کنار این قول مشهور نظریه دیگر آن است که وی در مقبره حجون یا مَعْلاة در مکه مدفون شد. به هر روی، از زمان دولت عثمانی، بقعه ای روی قبر وی در ابواء و نیز در قبرستان حجون بوده است که هر دوی آنها، تخریب شده است.
هاشم رسولی محلاتی، درس هایی از تاریخ تحلیلی اسلام
آثار اسلامی مکه و مدینه،رسول جعفریان
