لغت نامه دهخدا خیمه بی در. [ خ َ / خ ِ م َ / م ِ ی ِ دَ ] ( ترکیب وصفی ) کنایه از فلک. کنایه از آسمان : بی زاد مشو برون و مفلس زین خیمه بی در مدور.ناصرخسرو.
