خود اموز

لغت نامه دهخدا

( خودآموز ) خودآموز. [ خوَدْ / خُدْ ] ( نف مرکب ) پیش خود یادبگیر. آموزش بدون معلم.
- کتاب خودآموز ؛ کتابی که بدون معلم می توان مطالب آنرا آموخت.
- شخص خودآموز ؛ کسی که بدون معلم و یاددهنده چیزی می آموزد. پیش خود یادبگیر.

فرهنگ فارسی

( خود آموز ) پیش خود یاد بگیر آموزش بدون معلم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
استخاره کن استخاره کن فال اوراکل فال اوراکل فال انبیا فال انبیا فال لنورماند فال لنورماند