خود اموز

لغت نامه دهخدا

( خودآموز ) خودآموز. [ خوَدْ / خُدْ ] ( نف مرکب ) پیش خود یادبگیر. آموزش بدون معلم.
- کتاب خودآموز ؛ کتابی که بدون معلم می توان مطالب آنرا آموخت.
- شخص خودآموز ؛ کسی که بدون معلم و یاددهنده چیزی می آموزد. پیش خود یادبگیر.

فرهنگ فارسی

( خود آموز ) پیش خود یاد بگیر آموزش بدون معلم
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال درخت فال درخت فال تاروت فال تاروت فال پی ام سی فال پی ام سی