دانشنامه اسلامی
بنا به نقل عبدالله حبشی، ابن اهدل، در کتاب «تحفة الزمن بذکر سادات الیمن»، تاریخ وفات جیلی را 826 و مدفن وی را شهر زبید یمن ذکر کرده است.برخی نیز تاریخ وفات او را 805ق و گروهی نیز 832ق قید کرده اند.
اینکه جیلی خود را اصالتاً بغدادی و از حیث نسب گیلانی دانسته، موجب شده است تا درباره زادگاه او دو نظر مطرح شود.
جیلی در مقدمه «الإنسان الکامل» به نسبت خود با پیامبر اکرم(ص) نیز اشاره ای کرده است.
جیلی به یمن علاقه شدیدی داشت. تعلق خاطر او به زبید، بیشتر به سبب حضور استاد طریقتش در آنجا بود. شیخ اسماعیل جبرتی از مشایخ بنام و برجسته یمن بود که جیلی با بهره مندی از ارشادهای وی سلوک کرد. جیلی گرایش خود را به عرفان ابن عربی، مرهون ترغیبات شیخ خود می داند.
جیلی از مصاحبت دیگر مشایخ نیز بهره مند شده بود، از جمله از شیخ جمال الدین محمد بن اسماعیل بن مکدش؛ بهاءالدین نقشبند صاحب طریقت نقشبندیه و شیخ عارفی به نام جمال الدین ملقب به مجنون که در کتاب «حقیقة الحقایق» از او یاد کرده است.
