لغت نامه دهخدا جان ربوده. [ رُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) جان بدر رفته. جان از دست داده. ناتوان. ضعیف : بیمار جان ربوده برون آمدم ز ری شاخ حیات سوخته و برگ راه نه.خاقانی.
