تیره خال

لغت نامه دهخدا

تیره خال. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) خال سیاه :
به کنج لبش بر یکی تیره خال
که بردی دل زاهدان را ز حال.( یوسف و زلیخای منسوب به فردوسی ).رجوع به تیره شود.

فرهنگ فارسی

خال سیاه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم