[ویکی فقه] پس از اذعان به اصل وجود اسما و صفات برای خداوند متعالی و به کار رفتن آن در متون دینی از وحی و سنت، همواره این بحث در میان متکلمان، فقیهان و مفسران مطرح بوده و هست که آیا می توان خداوند را به هر اسمی نامید، یا به هر وصفی موصوف کرد؟ یا اینکه در اسما و صفات الهی باید به آنچه در قرآن و سنت آمده و از سوی شارع مجاز شمرده شده بسنده کرد؟ البتّه توقیفیت در نزد همگان به یک معنا نیست، چنان که اسم و صفت نیز در نظر آنان مفهوم واحدی ندارد. اهل معرفت که قائل به توقیفیت اسما و صفات هستند مرادشان از اسم همان ذات به همراه تعینات و از صفت همان تعینات است. ← منظور اهل معرفت از توقیفیت ۱. ↑ التوحید، ص ۱۹۴. دائرةالمعارف قرآن کریم برگرفته از مقاله اسماء و صفات الهی. ...
