بی شرافت

لغت نامه دهخدا

بی شرافت. [ ش َ ف َ ] ( ص مرکب ) که شرافت ندارد. رجوع به شرافت شود.

فرهنگ فارسی

که شرافت ندارد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال تاروت فال تاروت فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تاروت فال تاروت