بی خایه

لغت نامه دهخدا

بی خایه. [ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) خایه کشیده. خایه کنده.خواجه سرا. ساده گرد. ( آنندراج ). اخته. || در تداول عامه ، بی عرضه. بی خاصیت. بی مصرف. بی جربزه.

فرهنگ فارسی

خایه کشیده ٠ خایه کنده ٠ خواجه سرا ٠ ساده گرد ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم