بجوال رفتن

لغت نامه دهخدا

بجوال رفتن. [ ب ِ ج َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) داخل جوال شدن. || کنایه از دغا و فریب خوردن باشد. ( آنندراج ) :
تایکی ریش گاو باشد کس
چند چون ابلهان روم به جوال.ظهوری ( از آنندراج ).- با سگ بجوال رفتن ؛ کنایه از دست و پنجه نرم کردن است با مردم ناباب.