بار و بندیل

لغت نامه دهخدا

بار و بندیل. [ رُ ب َ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) احمال و اثقال. بار و بند. رجوع به باروبند شود.

فرهنگ معین

(رُ بَ ) (اِمر ) اسباب و اثاثیه .

فرهنگ فارسی

احمال و اثقال
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم