دانشنامه اسلامی
رضا (خشنودی) از صفاتی است که در موجود با شعور و با اراده یافت می شود و مقابل آن، سخط و غضب است، که هر دو، امر وجودی اند.
طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۲۴۰-۲۴۱.
رضا به افعال و اوصاف مربوط می شود؛ نه به ذات؛ مانند: (ورضوا بالحیاة الدنیا واطمانوا بها)؛ " و به زندگی دنیا دل خوش کرده و بدان اطمینان یافته اند".
یونس/سوره۱۰، آیه۷.
منظور از رضای الهی این است که دستور خداوند با آن عمل انجام شده سازگار است؛ وقتی گفته می شود: خدا از کاری راضی است، یعنی آن کار موافق فعل و دستور خدا است.
اقسام رضای الهی
...
