در ابتدا، واژه بلفرخج را می‌توان به عنوان صفتی برای توصیف هر چیزی که از نظر ذاتی ناپسند، ناخوشایند و معیوب باشد، به کار برد. این واژه بار معنایی منفی قوی‌ای دارد و به جوهر یا ماهیت امری اشاره می‌کند که فاقد زیبایی، پاکی یا نیکی است. درک این مفهوم به ما کمک می‌کند تا نگاه عمیق‌تری به مفاهیم اخلاقی و زیبایی‌شناختی داشته باشیم و بتوانیم زشتی و پلیدی را در ابعاد مختلف آن تشخیص دهیم.
در مرحله بعد، بسط این مفهوم به جنبه‌های عملی و کاربردی آن می‌پردازد. این واژه می‌تواند به اعمال، رفتارها یا حتی افکاری اشاره کند که از اصول اخلاقی دور بوده و موجب تباهی یا آسیب می‌شوند. وقتی چیزی بلفرخج توصیف می‌شود، یعنی از مسیر درست منحرف شده و به سمت فساد، زوال یا تباهی گرایش یافته است. این مفهوم در نقد اجتماعی، ادبی و حتی روانشناختی کاربرد دارد و به ما امکان می‌دهد تا ریشه‌های ناپسند را شناسایی و تحلیل کنیم.
