دانشنامه اسلامی
۱. آگاهی انحصاری و دقیق خداوند از وضعیت امت ها:الم یاتکم نبؤا الذین من قبلکم قوم نوح وعاد وثمود والذین من بعدهم لایعلمهم الا الله جآءتهم رسلهم بالبینـت فردوا ایدیهم فی افوههم وقالوا انا کفرنا بمآ ارسلتم به وانا لفی شک مما تدعوننآ الیه مریب. «آیا خبر کسانى که پیش از شما بودند، به شما نرسید؟! «قوم نوح» و «عاد» و «ثمود» و آنها که پس از ایشان بودند همانها که جز خداوند از آنان آگاه نیست پیامبرانشان دلایل روشن براى آنان آوردند، ولى آنها (از روى تعجب و استهزا) دست بر دهان گرفتند و گفتند: «ما به آنچه شما به آن فرستاده شده اید، کافریم! و نسبت به آنچه ما را به سوى آن مى خوانید، شک و تردید داریم!»
ابراهیم/سوره۱۴، آیه۹.
۲. انحصار مرگ و حیات امت ها به دست خدا، دلیل علم او بر احوال امت های گذشته و آینده:وانا لنحن نحیی ونمیت ونحن الورثون ولقد علمنا المستقدمین منکم ولقد علمنا المستـخرین.«ماییم که زنده مى کنیم و مى میرانیم و ماییم وارث (همه جهان)» (برداشت براساس این احتمال است که ذکر «و انا لنحن نحیی و نمیت...» به منزله دلیل برای «و لقد علمنا المستقدمین منکم...» «ما، هم پیشینیان شما را دانستیم و هم متأخّران را» باشد.
طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۲، ص۱۴۶.
...
