دانشنامه اسلامی
امانت ضد خیانت است و از «ا م ن» به معنای آرامش ، سکون و بر طرف شدن خوف و اضطراب گرفته شده و به معنای تأمین امنیت حقی از حقوق به وسیله عهد ، وصیت و مانند آن یا به معنای حالتی است که انسان را به حفظ حقوق دیگران برانگیخته و او را از تضییع یا تصرف در آن باز می دارد. این واژه بر اعیان نیز اطلاق شده و به مالی که در نزد دیگری به امانت سپرده شود امانت و به شخص مورد اعتماد که امانت به او سپرده می شود « امین » گویند.
اقسام امانت
امانت دو قسم است:
← امانت مالکی
این موضوع در قرآن با واژه های مختلفی آمده است؛ مانند:«امانت» که ۶ بار استعمال شده، «امین» که ۱۲ بار به کار رفته و نیز «حَفیظ» یک بار، «حافظون» دوبار، «حافِظات للغَیب» یک بار و افعال « امن » و مشتقات آن ۶ بار به کار رفته است.
