ام مغیث

لغت نامه دهخدا

ام مغیث. [ اُم ْ م ِ م ُ ] ( ع اِ مرکب ) میان سر را گویند، در خبر نبوی است : احتجم ام مغیث. ( از المرصع ).
ام مغیث. [ اُم ْ م ِ م ُ ] ( اِخ ) از زنان صحابی بوده. رجوع به الاصابة فی تمییز الصحابة ج 8 ص 283 شود.