معنی ام عبید | لغت یاب

ام عبید

لغت نامه دهخدا

ام عبید. [ اُم ْ م ِ ع ُ ب َ ] ( ع اِ مرکب ) دشت خالی ویران یا بیابان که باران نرسیده باشد آن را. ( منتهی الارب ). زمین خالی و بیابان. ( از المرصع ). فلات.( از تاج العروس ). || نوعی ماهی بی پلک که در نیل مصر میباشد. ( از یادداشت مؤلف از المرصع ).
ام عبید. [ اُم ْ م ِ ع ُ ب َ ] ( اِخ ) نام چند تن از زنان صحابی بوده. رجوع به الاصابة فی تمییز الصحابةج 8 ص 256 شود.