ال باوند

لغت نامه دهخدا

( آل باوند ) آل باوند. [ ل ِ وَ ] ( اِخ ) باوندیه. سلسله ای از ملوک طبرستان که آخرین آنان به نام اسپهبد رستم بن شهریار به سال 416 هَ.ق. در جنگ با علاءالدوله مقتول گشت و دولت این طبقه سپری گردید. و آنان نسب خویش را به کیوس بن قباد برادر اکبر انوشیروان ( که بحکم پدر والی مازندران گردید ) می پیوسته اند.

فرهنگ فارسی

( آل باوند ) باوندیان که همه آنان به اصفهبد ملک الجبال ملقب بودند خود را از اعقاب [ باو ] میدانستند و از اواخر عهد ساسانی بر قسمتی از جبال طبرستان تسط یافته بودند پس از تسلط عرب از دایره نفوذ آنان کاسته شد تا در نتیجه اتحاد با آل قارون قدرتی برای مقابله باحکام عرب یافتند و خلفا ناگزیر شدند با آنان مدارا کنند و بخرابی قانع شوند ٠ پس از تسلط سادات طالبیه بسبب علاقه ای که غالب این امرا بتشیع داشتند رابطه ملوک طبرستان بابغداد بکلی قطع شد ٠ چون سادات مذکور ضعیف شدند امرای دیلم که در خدمت سادات نام و نشانی یافته بودند قدرت را در دست گرفتند و پادشاه جز طبرستان ناگزیر با آنان از در مجامله در آمدند . در عهد قدرت زیاریان باز ماندگان امرای جبال با قبول اطاعت در قلمرو خود باقی ماندند . پس از ضعف زیاریان و تسلط سلجوقیان امرای کوهستان مجددا بنای تسلط بر نواحی مختلف را گذاشتند . از میان خاندانهای مختلف قدیم - که از [ جبال قارن ] تا [ رویان ] امارت داشتند - آل باوند از همه قویتر بود ٠ در ۵۹۸ لشکریان تکش خوارزمشاه بر مازندران مسلط شدند و باوندیان و امرای دیگر مطیع آنان گردیدند و پس از حمله مغول هم چند گاهی مورد تاخت و تاز آن قوم بودند ٠
سلسله از ملوک طبرستان

دانشنامه آزاد فارسی

آل باوند. رجوع شود به:باوندیان

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آل باوند. سلسله محلی "آل باوند" یا باوندیان توسط باوندی شاپور که احتمالا از نوادگان قباد می باشد تاسیس گردید (۷۵۰ – ۴۵ هجری قمری). این سلسه در سه دوره بر بخش هایی از مازندران و گیلان حکمرانی نمودند.
طبرستان از مناطق شمالی ایران است که به علت وجود موانع طبیعی توانست تا قرن دوم از تصرف مسلمانان در امان بماند. پیش از ظهور اسلام، این سرزمین تحت نظارت ساسانیان اداره می گشت، اما با تضعیف حکومت ساسانی و حمله مسلمانان به ایران، فرصتی ایجاد شد تا در این منطقه حکومت های محلی که گاه تا قرن ها ادامه یافت به وجود آید.
شجاع شفیعی، محمد مهدی، تاریخ هزار ساله اسلام در نواحی شمالی ایران، ص۷۶.
خاندان های گیلانشاه دابویهیان، پادوسپان، جستانیان و باوند از جمله شاخه های باوندیان بودند:
← کیوسیان
نکات حائز اهمیت در خصوص این سلسله را به طور مختصر می توان چنین برشمرد:
← عناوین فرمانروایان
...