دانشنامه آزاد فارسی
(یا: ضیاءالدین علی) مرجع تقلید، محقق، نظریه پرداز و مدرّس امامی. نزد پدرش در اراک، در محضر هاشم چهارسوقی، ابوالمعالی کلباسی و آخوند کاشی در اصفهان، و در محضر سیدمحمد فشارکی، حسین خلیلی، آخوند خراسانی، سیدکاظم یزدی و شیخ الشریعۀ اصفهانی در نجف درس خواند. از معدود کسانی است که در کمال بخشیدن به مکتب شیخ انصاری نقش داشت. ۶۰ سال فقه و اصول تدریس کرد و گویا پیش از سفر به نجف مجتهد بود. سیدمحمود شاهرودی، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحسن حکیم، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدعلی یثربی، عبدالنبی عراقی، محمدتقی و میرزاهاشم آملی، محمدتقی بروجردی، حسن و یحیی یزدی، سیداحمد و موسی خوانساری، حسین جلّی، سیدعبدالله شیرازی و محمدرضا مظفر، همگی از مراجع تقلید و مجتهدان معروف، از شاگردان او بودند. وی رساله ای مستقل ننوشته است. پاره ای از تألیفاتش به چاپ نرسیده یا ازبین رفته است. از آثار اوست: الحاشیة علی بیع المکاسب؛ مقالات الاصول؛ الحاشیة علی العروة الوثقی؛ شرح تبصرة المتعلمین (نجف، ۱۳۴۵).
