دانشنامه آزاد فارسی
اَعْوانی، غلامرضا
فیلسوف، نویسنده و مترجم ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند. پس از اخذ دیپلم با استفاده از بورس تحصیلی به دانشگاه بیروت رفت و پس از اخذ مدرک لیسانس فلسفه و فراگیری زبان های انگلیسی، آلمانی، عربی، یونانی و لاتینی به ایران بازگشت. تحصیلات خود را در مقاطع فوق لیسانس و دکتری رشتۀ فلسفه در دانشگاه تهران ادامه داد و در ۱۳۵۵ به اخذ دانشنامۀ دکتری از دانشگاه تهران نایل آمد. در تهران علاوه بر تحصیلات رسمی و دانشگاهی نزد علمایی چون محمدرضا قمشه ای و جلوه درس هایی را به سبک قدیم آموخت. همچنین در انجمن فلسفۀ ایران، که هم اکنون «مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفه ایران» نام دارد، نزد پروفسور ایزوتسو و پروفسور هانری کُربَن شاگردی کرد. دکتر اعوانی استاد فلسفۀ دانشگاه شهید بهشتی است. از مهم ترین مشاغلش ریاست انجمن حکمت و فلسفۀ ایران و ریاست پژوهشکدۀ حکمت و ادیان بوده است. وی همچنین عضو انجمن های بین المللی فلسفه Fisp، و عضو و ویراستار علمی انجمن بین المللی پدیدارشناسی است. غلامرضا اعوانی در ۱۳۷۲ به عنوان استاد نمونۀ دانشگاه شهید بهشتی برگزیده شد. وی از سوی ستاد چهره های ماندگار نیز به عنوان چهرۀ ماندگار انتخاب شده است. از آثار اوست: تصحیح وجه دین ناصرخسرو (۱۳۵۴)؛ حکمت و هنر معنوی (۱۳۷۰)؛ ترجمۀ جلد چهارم تاریخ فلسفۀ کاپلستون (۱۳۸۰)؛ ترجمۀ چهل قصیدۀ ناصرخسرو (۱۳۵۵) به زبان انگلیسی؛ تصحیح اعلام النّبوة ابوحاتم رازی (۱۳۵۵)؛ تصحیح جلد اول اسفار ملاصدرا (۱۳۸۱)؛ تصحیح کتاب المشاعر ملاصدرا (۱۳۸۱)؛ فرهنگ فلسفی.
