اعراض از باطل

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اعراض از باطل (قرآن). باطل در لغت، قرآن و حدیث، اسم فاعل از بطلان است و دارای مفهوم تقابلی «ضد حق» است.
خداوند به اجتناب از باطل دستور داده است.«... واجتنبوا قول الزور»؛ (مناسک حج) این است! و هر کس برنامه های الهی را بزرگ دارد، نزد پروردگارش برای او بهتر است! و چهارپایان برای شما حلال شده، مگر آنچه (ممنوع بودنش) بر شما خوانده می شود. از پلیدیهای بتها اجتناب کنید! و از سخن باطل بپرهیزید!
← حرمات
اعراض کریمانه از رفتار و گفتار باطل، نشانه بندگان خالص خدا است.«وعباد الرحمـن الذین...»؛ بندگان (خاص خداوند) رحمان، کسانی هستند که با آرامش و بی تکبّر بر زمین راه می روند؛ و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می گویند (و با بی اعتنایی و بزرگواری می گذرند)؛
← صفات ویژه بندگان خاص خدا
ستایش خداوند از مؤمنان اهل کتاب ، به سبب اعراض آنها از رفتار و گفتار باطل است.«الذین ءاتینـهم الکتـب من قبله هم به یؤمنون»؛ کسانی که قبلاً کتاب آسمانی به آنان داده ایم به آن (قرآن ) ایمان می آورند!
← تفسیر آیه
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم