دانشنامه اسلامی
اصالت جد، از اصول لفظی است و مورد آن جایی است که متکلم سخنی گفته باشد و سپس احتمال داده شود که فقط معنای استعمالی و مدلول تصوری کلام خویش را قصد کرده، و اراده جدی وی به آن تعلق نگرفته است، زیرا احتمال داده می شود وی در مقام امتحان ، یا تقیه و یا شوخی بوده است؛ در چنین موردی بنای عقلا آن است که به اصالت جد تمسک می کنند، و به همین علت، سخن متکلم بر اراده جدی حمل می شود، مگر آن که خلاف آن به طور قطع ثابت شود.
← نکته اول
۱. ↑ مصباح الاصول، خویی، ابوالقاسم، ج۳، ص (۳۵۱- ۳۵۰).
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۹۶، برگرفته از مقاله «اصالت جد».
...
