دانشنامه اسلامی
«ابو القاسم اسحاق بن ابراهیم بن محمد بن خازم بن سنین بغدادی»، در حدود سال ۲۰۳ ق، به دنیا آمد. اطلاع زیادی از وی در دست نیست؛ همین قدر می دانیم که اجداد وی، از مردمان منطقه ای به نام ختل، از نواحی جیحون، بودند و به همین دلیل، به «ختلی» معروف می باشند. وی، به عراق، شام و جزیرة العرب، مسافرت هایی داشته و از علما و اکابر مشایخ آن دیار، استماع حدیث فرموده و سپس در بغداد، مستقر گردیده است. او، در این شهر، دارای شاگردان زیادی بوده و افراد بسیاری از وی، نقل حدیث کرده اند. علمای رجال، نسبت به وی نظرات گوناگونی داده اند؛ به گونه ای که ذهبی، در کتب خویش، از او به عنوان «امام محدث» یاد کرده است؛ در حالی که دارقطنی، وی را با عنوان «لیس بالقوی» و حاکم، با عناوین «ضعیف» و «لیس بالقوی» وصف نموده است. ابن نقطه، در «استدراک» و دارقطنی، معتقدند که وی دارای تصانیف زیادی است، اما غیر از «کتاب الدیباج»، اثر دیگری از او در دست نیست.
وفات
وی، در روز جمعه، دوم شوال ۲۸۳ ق، درگذشته است.
عناوین مرتبط
...
