دانشنامه اسلامی
استهزاء نیز از دیگر اوصاف زشت و نکوهیده ای برشمرده شده است که در سیره و قول نبی اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) به شدت از آن نهی گردیده است. آن که گفتار یا کردار یا صفات و خلقت مردمان را وسیله ی استهزاء و تمسخر خویش می سازد از ویژگی های انسانی دور و از صفات الهی بی بهره است.
استهزا موجب دشمنی
اسباب استهزاء، اهانت و تحقیر دیگران است که بالطبع پیوند ایمانی و دوستی ها را از بین می برد و موجب دشمنی می شود از این رو رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) در سیره و قول خود مسلمانان را به شدت از این عمل زشت بر حذر داشته آنان را از این کار نهی می فرمودند.
نتیجه استهزا
رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) فرمودند: «همانا در آخرت برای مسخره کنندگان دری از بهشت باز می شود، سپس به او گفته می شود بیا، پس او شتاب می کند که از آن وارد شود، اما چون نزدیک شد در به رویش بسته می شود پس در دیگری به رویش گشوده می شود... این کار پشت سر هم تکرار می شود تا جایی که در به رویش باز می گردد و گفته می شود بیا اما او دیگر جلو نمی رود.»
