ازادی در دولت نبوی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آزادی در دولت نبوی. یکی از ارکان اصلی دولت نبوی، آزادی است که در همه زمینه ها، چه فردی و چه اجتماعی، در عصر رسالت و پس از آن وجود داشته است، پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) بعد از دوره جهل و تاریکی، پیام آور آزادی برای تمام انسان ها بود.
آزادی تکوینی (فلسفی) به معنای اختیار در برابر جبر است؛ یعنی انسان از نظر تکوینی در محدوده فعالیت های ارادی خویش، آزاد است.
علامه طباطبایی، محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۵۰۴، قم، اسلامی، ۱۳۶۳ش.
حق خداوند: تجاوز به حق خداوند از دیدگاه قرآن، ممنوع است. هیچ کس نمی تواند به استناد آزادی از اطاعت پروردگار سرباز زند و حق الهی را نادیده بگیرد.
بقره/سوره۲، آیه۴۰.
از مصادیق آزادی می توان آزادی تن، آزادی عقیده و آزادی بیان را نام برد. در اینجا به اختصار به توضیح این مصادیق می پردازیم.
← آزادی تن
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم