[ویکی نور] ابوالولید محمد بن عبداللّه بن احمد بن محمد أزرقی، درگذشته در حدود 250 ق.از زندگی وی آگاهی چندانی در دست نیست.وی در مکّۀ مکرمة زاده شد اما تاریخ ولادت وی نامعلوم است.وی از خاندانی بودکه اصلا به ازرق،غلام رومی آهنگری از آن حارث بن کلدۀ ثقفی، طبیب مشهور عرب، نسب می برد.ازرق در غزوۀ طائف از جمله بندگانی بود که به خدمت پیامبر(ص)آمد وسپس آزاد شد.نوادگان وی از نسل فرزندش سلمه، بعدها خود را از نسل حارث بن ابی شمر غسانی خواندند.این حارث از امرای غسان بود و گفته اند از جمله امیرانی بود که پیامبر(ص)در سال 6ق آنان را به اسلام دعوت کرد.به هر حال انتساب بنی ازرق به حارث موجب شد که در مکّه از اشراف قلمداد شوند تا آنجا که برخی از آنان با بنی امیه پیوند خانوادگی یافتند.از میان بنی ازرق دو تن از شهرت بیشتری برخوردارند که یکی از آنها ابوالولید ازرقی است.وی افزون بر جدش از کسانی چون علی بن هارون بن مسلم عجلی، مهدی بن ابی مهدی، محمد بن یحیی بن ابی عمر عدنی که از شیوخ موثق مکه بودند حدیث شنید.تاریخ درگذشت اوچندان روشن نیست.اگر چه ازرقی در «اخبار مکة» به حوادث پس از 240ق نیز اشاره کرده، ولی واپسین تاریخی که ذکر کرده 244ق است.به نظر می رسد که وی در همین حدود؛یعنی اوایل خلافت المنتصر عباسی درگذشته باشد زیرا یک مورد از اخبار افزودۀ ابومحمد خزاعی در کتاب، مربوط به 263ق است و می توان حدس زد که مؤلف اصلی، سالیانی پیش وفات کرده بوده است.
