ادم بن احمد هروی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آدم بن احمد هروی. آدَمِ هِرَوی، ابوسعد آدم بن احمد بن اسد (د ۵۳۶ق/۱۱۴۲م)، نحوی، لغوی، مُحدّث، و از ادیبان سده ۶ق/۱۲م؛ از مردم هرات و منسوب بدان و ساکن بلخ است.
در ۵۲۰ق/۱۱۲۶م در راه حج وارد بغداد شد و گروهی از فاضلان و ادیبان بر گرد او جمع شدند و از او حدیث و ادبیات فراگرفتند. در همان جا بود که میان وی و ابومنصور موهوب بن احمد جوالیقی مناظره ای درگرفت و آدم به او پاسخ های ادیبانه داد.
مدرس
وی از مدرسان برجسته مدرسه نظامیه بلخ بود.
شاگرد
معروف ترین شاگرد و مرید او که در محضر وی در آن مدرسه تربیت یافت، رشیدالدین سعدالملک محمد معروف به «وطواط» (۴۸۰ـ۵۷۳ق/۱۰۸۷ـ۱۱۷۷م) ادیب و سخن سرای برجسته بلخ و نویسنده بزرگ آن سامان بود که نامه ای ارادت آمیز به وی نوشت و اشعاری حاکی از احترام ژرف نسبت به وی در آن گنجاند و پایگاه والای او را در علم و ادب گرامی داشت. متن این نامه در مآخذ شرح حال وی موجود است.
وفات
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشقی فال عشقی فال تاروت فال تاروت فال جذب فال جذب فال عشق فال عشق