دانشنامه اسلامی
در قریه سَتره (یک ونیم فرسخی جنوب مَنامَه) به دنیا آمد.
از معاصران خواجه نصیرالدین طوسی بود و پیش از او درگذشت و در زادگاهش دفن شد
شاگرد او، علی بن سلیمان بحرانی ، وی را «لسان الحکماء و المتکلمین» می خوانده و از این که به توفیق الهی از چنین استادی بهره مند شده، خرسند بوده است.
بحرانی از شیخ نجیب الدین محمد سوراوی ، شیخِ روایتِ سیّد بن طاووس ، و همچنین به واسطه شیخ نجیب الدین یحیی بن محمد یحیی سزاوی از شیخ حسین بن هِبَةُّالله بن رطبه سوراوی (ازمردم سوراو عراق )، فقیه امامی قرن ششم، روایت می کند.
آثار
تنها اثر به جا مانده از او، رسالة العلم است که آن را به خواهش علی بن سلیمان بحرانی تألیف کرده، و او نیز کتاب را نزد خواجه نصیرالدین طوسی فرستاد و از او خواست که آن را شرح کند.
خواجه با بزرگداشت مؤلف، رساله را به صورت «قال.اقول» شرح، و در بعضی موارد نیز مطالب آن را رد کرده است.
برخی از تراجم نویسان احتمال داده اند که این رساله را شیخ کمال الدین میثم بحرانی، به درخواست خواجه نصیرالدین طوسی، شرح کرده باشد، یا علاوه بر شرح خواجه نصیرالدین، میثم بحرانی نیز شرحی بر آن نوشته باشد.
این رساله، حاوی یازده اصل و ۲۴ مسئلة متفرع بر آنهاست.
مؤلف، آرای متکلمان اشعری و معتزلی و موارد وفاق و خلاف آنان را در مسایل متنوعی، چون تعریف علم و تقسیم آن به فعلی و انفعالی، آورده و از علم باری (علم فعلی)، بحث کرده و به مناسبتی، قول معتزله را در باب حقایق ثابته نقد و رد کرده است.
در مسئله دهم، به جزئیات علم باری پرداخته و ضمن تحقیق درباره آن، از آرای متکلمان فاصله گرفته و نظر حکمای مشاء را ـ که علم خداوند به جزئیات را بر وجه کلی می دانند ـ تأیید کرده است.
