دانشنامه اسلامی
منظور از «احراق مصاحف» سوزاندن مصاحفی است که اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم فراهم کرده بودند.
تاریخچه
پس از آن که کار اختلاف مصاحف از نظر چگونگی ضبط و قرائت به اوج خود رسید، عثمان خلیفه سوم دستور داد نسخه ای از قرآن فراهم شود که واجد تمام مزایای مصاحف موجود و عاری از نقایص آن ها باشد. وی همچنین دستور داد مصاحف موجود گردآوری شود. پس از آن که گروهی از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم مصحف موردنظر را در چند نسخه فراهم کردند، دستور داد سایر مصاحف سوزانده شود تا راه بر هرگونه اختلاف تازه در مصاحف بسته شود. سرانجام، این مصاحف - به جز مصحف حفصه که همان مصحف ابوبکر بود- سوزانده شدند؛ از این رو، به عثمان لقب « حراق مصاحف » دادند.اکثر روایات بر احراق (سوزاندن) این مصاحف دلالت می کند؛ ولی در پاره ای از روایات صحبت از «محو» شده است. بعضی از محققان برای جمع میان این دو دسته روایات احتمال داده اند که «سوزاندن»، درباره مصحف هایی است که بر پوست و امثال آن نوشته شده بود و «محو»، مربوط به مصاحفی است که روی چیزی مثل سنگ نوشته شده بود.
نکته
این نکته نیز امروزه جای تامل بسیار دارد که آیا تنها راه پایان دادن به اختلاف مصاحف ، احراق آن همه مصاحف و اوراق و کتیبه های گوناگونی است که در محضر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم و زیر نظر و با اشراف آن حضرت تهیه شده بود (که در صورت وجود آن ها، از نفیس ترین و مقدس ترین سرمایه مسلمانان و از ذخایر علمی و میراث فرهنگی جهان اسلام بودند)؟
عناوین مرتبط
...
