دانشنامه اسلامی
ملکشاه پیش از سلطنت، یکی از امیران ترک تبار خود به نام اَتْسِز بن اُوَق (ﻫ م) را با سپاهی برای تصرف شام و فلسطین که قلمرو فاطمیان مصر بود، فرستاد. اتسز فقط دمشق را توانست تصرف کند. از این رو، ملکشاه در ۴۷۰ق/۱۰۷۷م، برادر خود، تاج الدوله تتش را با سپاهی روانۀ شام کرد و بدو اختیار داد تا هر شهری را که می گشاید در قلمرو حکومت خود درآورد، و از مسلم بن قریش عقیلی، امیر موصل نیز خواست تا تتش را یاری کند
ابن قلانسی، ذیل تاریخ دمشق، ج۱، ص۱۱۲، به کوشش ابن ازرق فارقی، بیروت، ۱۹۰۸م.
تتش در ۴۷۵ق برای جنگ با رومیان راهی انطاکیه شد. مسلم بن قریش که از اقتدار روزافزون تتش به هراس افتاده بود، با سپاهی متشکل از عرب ها و کردها رهسپار دمشق شد و از خلیفۀ فاطمی در تسخیر این شهر یاری خواست. تتش بی درنگ به دمشق بازگشت و مسلم را از آن جا راند.
ابن عدیم، محمد، زبدةالحلب من تاریخ حلب، ج۲، ص۷۹-۸۰، به کوشش سامی دهان، دمشق، ۱۹۵۱م.
در ۴۷۹ق/۱۰۸۶م که سلیمان بن قتلمش سلجوقی، پس از قتل مسلم بن قریش، حلب را محاصره کرد، ابن حُتیتی، پیشوای مردم حلب، از تتش یاری خواست و او بیامد و دو سردار سلجوقی در منطقۀ عین سَیْلَم به مصاف یکدیگر رفتند، در حالی که تتش سرداران سلیمان را با خود هم داستان کرده بود. سلیمان که شکست را قطعی می دید، خود را کشت، اما ابن حتیتی از تسلیم شهر به تتش خودداری کرد و امیر سلجوقی شهر را به محاصره گرفت و سرانجام، آنجا را تصرف کرد. ملکشاه از شنیدن خبر اختلاف امیران سلجوقی برآشفت و تتش را به سبب قتل سلیمان ملامت کرد و برای یاری اهالی حلب، از اصفهان رهسپار بین النهرین و شام شد. تتش پیش از رسیدن ملکشاه، حلب را رها کرد و به دمشق بازگشت. در۴۸۰ق ملکشاه حلب را به قسیم الدوله آق سنقر (همین دانشنامه، آل زنگی) سپرد.
ابن قلانسی، ذیل تاریخ دمشق، ج۱، ص۱۱۹، به کوشش ابن ازرق فارقی، بیروت، ۱۹۰۸م.
...
