دانشنامه اسلامی
وی از موالی آل زبیر بود. اگرچه غالب متقدمین چون ابن سعد، خلیفه ، ابن حبان، طبری ، ترمذی ، دانی و دیگران وفات او را در ۱۳۰ق گفته اند، ولی متأخرین ۱۲۰ق را ترجیح داده اند و در برخی منابع ۱۲۹قمری نیز ذکر شده است.
علم قرائت
ابن رومان از فقهای مدینه نیز به شمار می رفته است، ولی چیزی از فقه او دانسته نیست و دانش او در قرائت بر فقهش غالب بوده است. او قرائت را به طریق عرض از عبدالله بن عیاش بن ابی ربیعه فرا گرفت. اینکه او چنان که در برخی منابع آمده از ابن عباس ، ابوهریره ، ابواُمامه و دیگر صحابه قرائت آموخته باشد، توسط متأخرین مورد تردید قرار گرفته است. با آن که ابن رومان از قاریان مدینه بود، ولی نه تنها قرائت او همچون مدنیان معاصرش، ابوجعفر از قاریان دهگانه و ابن مُحَیصن از قاریان چهارده گانه ، رواج نیافت، بلکه حتی از نظر کثرت نقل در میان قرائات شاذ در ردیف برخی دیگر از قاریان معاصر مدینه چون شیبة بن نصاح نیز قرار نگرفت، چنانکه به عنوان نمونه، ابن خالویه تنها در یک موضع از کل قرآن به نقل قرائت او پرداخته است.
← خصوصیات قرائت
یکی از ابعاد بارز شخصیت ابن رومان نقش او را در روایت سیره پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) است جمعی از بزرگ ترین مورخان و مؤلفان سیره پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) چون ابن اسحاق، واقدی ، مداینی، بلاذری و طبری از روایات ابن رومان به وفور استفاده کرده اند
مشایخ
...
