ابوالشیخ عبدالله بن محمد

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «ابوالشیخ اصفهانی، ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حیان»، (274 - آخر محرم 369ق / 887 - 27 اوت 979م)، محدث و مورخ نامی از اعلام اصفهان است. وی را با انتساب به جدش، حیانی نیز خوانده اند. برخی او را ابن حبان نیز خوانده اند. ابوالشیخ در خاندانی اهل علم و آشنا به حدیث تولد و رشد یافت. وی پس از آموزش های مقدماتی در اصفهان، برای استماع حدیث به شهرهای مختلف بصره، بغداد موصل، مکه و مدینه سفر کرد.
وی نزد مشایخ بسیاری به فراگیری دانش پرداخت. او در طبقه 10 و 11 طبقات المحدثین، شمار بسیاری از مشایخ نام آور خود را چون ابوالقاسم بغوی، ابن ابی حاتم رازی، ابوبکر جعفر بن محمد فریابی، ابویعلی موصلی، ابوبکر بزّاز، محمد بن یحیی ابن منده و ابوالحسن ابن شنبو را برشمرده است.
در میان شاگردان و راویان ابوالشیخ نیز افراد مشهوری به چشم می خورند، از جمله ابونعیم اصفهانی، ابوسعد مالینی، محمد بن اسحاق ابن منده، ابن مردویه و نیز نواده اش محمد بن عبدالرزاق بن ابی الشیخ.
رجال شناسانی چون ابونعیم اصفهانی و سمعانی، وی را ثقه دانسته اند. تنها ابواحمد عسال اصفهانی به دلیلی که دانسته نیست، وی را تضعیف کرده است. ابوالشیخ در فقه، تفسیر و نیز قرائت تبحر داشت.
2. الامثال فی الحدیث النبوی؛
3. طبقات المحدثین باصبهان و الواردین علیها؛
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم