ابوالحسن محمد بن احمد طباطبایی حسنی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] از اواخر سدۀ ۲ ق/۸ م گروهی از علویان حجاز و عراق بر اثر شرایط نامساعد سیاسی در قلمرو خلافت عباسیان و آزار امیران ترک نژاد آنان، به ایران که در آن روزگار گردن فرازی های عباسیان را بر نمی تافت، پناه آوردند. یکی از شخصیت های این خاندان، ابوالحسن محمد بن احمد معروف به ابن طباطبا است.
ابوالحسن محمد بن احمد معروف به ابن طباطبا (د ۳۲۲ ق/۹۳۴ م)، عالم، ادیب، شاعر، محقق و نویسنده.گفته شده است که وی در اصفهان پا به جهان نهاد و در همان جا رشد یافت و تا پایان عمر در این شهر زیست و در همان جا درگذشت.از این رو به ابن طباطبای اصفهانی شهرت یافت.
محیط طباطبایی، محمد، «شوخی جدی»، ج۱، ص۴۰، یغما، س ۱۸، شم ۱، فروردین ۱۳۴۴ش.
گرچه وی در دوران ناتوانی سیاسی عباسیان می زیست و در آن روزگار بازار سیاست و مبارزه گرم بود، اما او یک سره به کارهای علمی و ادبی و شعر و شاعری پرداخت و عمری را به آسودگی به سر آورد. از رفاه و دارایی بسیار نیز بهره مند بود.بیش ترین شهرت او توجه به شعر و شاعری به زبان عرب است.شعرهای او را متوسط دانسته اند، اما وی را در نقد ادبی تونا خوانده اند.
امین، محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۷۳ ۷۴، بیروت، ۱۴۰۳ ق/۱۹۸۳ م.
برخی از آثار او بدین قرار است: المدخل فی معرفه المعمّی من الشعر، الشعر و الشّعراء، تهذیب الطبع، فرائد الدّرّ،
امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج۳، ص۳۴۰، بیروت، ۱۳۸۷ ق/۱۹۶۷ م.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم