دانشنامه اسلامی
ابوالحسن علی بن سهل بن محمّد بن ازهر اصفهانی، از عرفاء و متصوفه قرن سوم هجری در اصفهان بوده است. در عموم تذکره ها نامش به عظمت برده شده است.او از اصحاب صوفی مشهور محمّد بن یوسف بنّا است و به مرتبه ای رسیده که با جنید بن محمّد بغدادی و اقران او مکاتبه می کرد. از یونس بن حبیب بن عبدالقاهر در مدینه اصفهان (شهرستان) و احمد بن مهدی حدیث نقل کرده است.جماعتی کثیر از علماء و عرفاء در حدیث و عرفان نزد او تلمُّذ نموده اند که از آن جمله است: سلیمان بن احمد طبرانی، قشیری، ممشاد دینوری، ابوبکر محمّد بن عبداللّه طبرانی. مقبره او در قدیم دارای دستگاه بوده و فعلاً از آن اطاقی بیش نمانده است.فرزندش سهل و برادرزاده اش ابوالقاسم عبداللّه بن محمّد بن سهل از عرفاء و محدّثین قرن چهارم هجری هستند که محتمل است در بقعه علی بن سهل دفن شده باشند.
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۸۱۲-۸۱۴.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۸۱۲-۸۱۴.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، مزارات اصفهان، ص۳۲۲-۳۲۵.۳. ↑ ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبداللّه، ذکر اخبار اصفهان، ج۲، ص۱۴.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۱۹.
...
