دانشنامه اسلامی
وی نخست نزد پدرش که از علمای امامیه بود، تحصیل کرد و بعدها او و برادرش نزد ابوالعباس حسنی، دایی خویش که باعث تغییر عقیده آن ها از امامیه به زیدیه شده بود و شیخ مفید در بغداد، به تحصیل علم پرداخت. در ری به محفل صاحب بن عباد پیوست و در محفل قاضی عبدالجبار همدانی تلمذ کرد. بعدها در گرگان به تدریس پرداخت و یکی از آثارش را به حسن مصعبی وزیر منوچهر زیاری اتحاف کرد. وی همچنین نزد ابوعبدالله بصری از مشایخ نامدار معتزله بغداد کلام آموخت. بعد از وفات برادرش الموید بالله احمد بن حسین هارونی در 411ق، با ابوطالب هارونی به عنوان امام بیعت شد، اما جزئیات فعالیت او در این ایام شناخته نیست.
به گفته ابن اسفندیار وی به کمال عقل، فضل، سخا، ورع، اجتهاد، عبادت، زهد و تقوی معروف بود و در میان زیدیه، کسی دانشمندتر از او نبود.
هارونی آثار مهمی در کلام و فقه زیدیه تالیف کرده و با تربیت شاگردان متعددی که خود آثار فقهی و کلامی مهمی داشته اند، یکی از تاثیرگذاران در مکتب زیدیه می باشد.
وی در سال 424ق در سن 84 سالگی درگذشت و در آمل به خاک سپرده شد.
الافاده فی تاریخ الائمه الساده / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده
